โอเซฮุนนิ่วหน้าเมื่อร่างถูกผลักจนแผ่นหลังชนกำแพง
คิมจงอินใช้มือลากประตูคอนโดปิดลงลวกๆก่อนกลีบปากหนาจะพุ่งตรงเข้ามาเล่นงานเขา
ร่างบางยกแขนขึ้นคล้องลำคอแกร่งเอาไว้ก่อนเปิดโพรงปากให้อีกคนเข้ามาลิ้มลองโดยไม่อิดออด
ลิ้นร้อนของคิมจงอินเหมือนสว่าน เจาะเข้าทุกชั้นเซลล์ในโพรงปากของเขา
มาพร้อมกับความร้อนแรงและทำให้โอเซฮุนสั่นสะท้านไปทั้งร่าง
ริมฝีปากของเราไม่ห่างกันแม้วินาที
เพราะถ้าหากย่างก้าวไหนมันหลุดออกจากกัน
เราจะพุ่งเข้าหากันอีกโดยไม่ต้องรีรอให้ใครเข้ามาก่อน
กระดุมเสื้อนักศึกษาดูเกะกะขึ้นมาจนมือของเราพันกันไปหมด
โอเซฮุนลากนิ้วไปตามกระดุมห้าหกเม็กบนเสื้อคิมจงอินและแกะมันอย่างเร่งรีบด้วยมืออันสั่นเทา
ลมหายใจขาดช่วงเพราะดูเหมือนคิมจงอินจะไม่ยอมปล่อยให้เขาเป็นอิสระอีก
ตุ้บ
ทั้งสองร่างล้มตัวลงบนเตียงจากแรงผลักของคนเป็นพี่
จงอินสะบัดเสื้อออกโดยมีโอเซฮุนถลกมันไปข้างหลังให้
ผิดกับร่างบางที่ไม่รู้ว่าจงอินถอดเสื้อเปียกๆของเขาออกไปตั้งแต่ตอนไหน
รู้อีกทีท่อนบนก็เปลือยเปล่าไร้อะไรปกปิดแล้ว
ไม่มีใครพูดอะไรสักคำ
ลมหายใจของคิมจงอินถี่รัว กลีบปากหนาประกบเข้ามาบนริมฝีปากเขาอีกครั้ง
ฉกชิงความหวานจนในปากเขาจืดชืด เสียงดูดดึงหยอกล้อดังก้องไปทั่วห้อง
เล่นเอาใบหน้าของคนตัวขาวขึ้นสีระเรื่อด้วยความเขินอาย
คิมจงอินล็อคขาทั้งสองข้างของเขาเอาไว้ด้วยเข่า
โอเซฮุนขยับไปไหนไม่ได้เลยสักมิลเดียว และนั่นไม่ใช่เรื่องดีเลยสักนิด
เพราะความร้อนระอุในตัวเขามันค่อยๆเพิ่มขึ้นจากมือร้อนที่ลูบไล้ไม่ตามผิวกาย
มือหนาเลื่อนมือลงมาต่ำ
บีบเคล้นสะโพกมนที่อยู่ภายในกางเกงด้วยความรุนแรง
พร้อมลากใบหน้าคมลงถึงยอดอกสีหวาน
โอเซฮุนกัดปากกลั้นเสียงครางทันทีที่ลิ้นร้อนแตะมันอย่างแผ่วเบา
ลากจากอีกฝั่งไปยังอีกฝั่ง แผ่นอกบางแอ่นรับสัมผัสเย็นชื้นจากคนด้านบนแบบไม่รู้ตัว
คิมจงอินละเลงความเปียกชื้นไปทั่วร่างเขา
เล่นเอาโอเซฮุนต้องจิกฝ่ามือกับผ้าปูที่นอนแน่น
ร่างบางเอียงคอเมื่อลมหายใจร้อนๆของจงอินเป่ารถที่หู
ก่อนซอกคอของเขาจะเจ็บแปลบจากเขี้ยวคมที่ฝังลงมาพร้อมดูดดึงจนเกิดเสียง
“อื้อ...นะ...นาย”
โอเซฮุนไม่มีแรงมากพอที่จะยกมือขึ้นมาห้าม ไม่สิ ต้องบอกว่าเขาก็ต้องการอีกคนเหมือนกัน ที่ผ่านมาปากดีแทบตายสุดท้ายก็แพ้ แค่อีกฝ่ายแตะนิ้วมือลงบนผิวกายก็เหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นไปทั่วร่างแล้วแบบนี้จะให้เซฮุนไปสู้อะไร
“เรียกชื่อพี่สิ”
“ฮะ...อ้ะ”
โอเซฮุนแอ่นหน้าท้องเรียบขึ้นเมื่อคิมจงอินลากลิ้นร้อนไปถึงสะดือของเขา
กดเม้มริมฝีปากอยู่รอบมันจนขึ้นรอยแดงทั่วไปหมด มันเป็นความรู้สึกที่เจ็บ
แต่เซฮุนก็ยังใช้มือทั้งสองข้างกดศรีษะอีกฝ่ายเอาไว้ไม่ให้เงยหน้าขึ้นมา
มือสองข้างของคิมจงอินยังคงสาละวนอยู่กับสะโพกเขาไม่ห่าง
โอเซฮุนบิดหน้าเหยเกเมื่อถูกรุกรานผ่านกางเกงนักศึกษา
ร่างบางพยายามจะหดขาหนีหากแต่ก็ไม่สำเร็จเพราะคิมจงอินแรงเยอะเป็นบ้า
ก็การที่เอาปากมารูดซิปกางเกงของเขาลงช้าๆพร้อมช้อนตามองขึ้นมานั่นน่ะ
คู่นอนของเขากี่คนต่อกี่คนก็ไม่เคยทำแบบนี้เลยสักครั้ง!
มันเร่าร้อน
และยั่วยวนจนโอเซฮุนอยากจะถอดกางเกงของคิมจงอินแล้วกระแทกตัวเองลงไปแรงๆเสียให้ได้
แต่มันก็ได้แค่คิด ในเมื่อเขาอยู่ในพันธนาการของคิมจงอินโดยสมบูรณ์แบบไปเสียแล้ว
ร่างบางหยัดตัวลุกขึ้นนั่งในขณะที่อีกคนลึกขึ้นยืน และทำในสิ่งที่โอเซฮุนไม่คาดคิด
คิมจงอินจับที่ปลายเท้าเขาทั้งสองข้างก่อนลากมันอย่างแรงจนตัวเขาถไลไปนั่งห้อยขาอยู่ปลายเตียง
กางเกงของเขาถูกอีกคนถลกลงไปจนซิปครูดขาเขาเป็นรอยแดง
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญเมื่อโอเซฮุนสนใจร่างกายของคิมจงอินมากกว่าความเจ็บปวดของตัวเอง
กล้ามหน้าท้องที่เขาเห็นวันนั้นที่สระว่ายน้ำ นั่นมันก็ระยะไกล
เทียบอะไรไม่ได้กับวันนี้ วันที่เขาเห็นมันด้วยระยะห่างไม่ถึงสามสิบเซนติเมตร
มือขาวเอื้อมไปด้านหน้า
เสียงในห้องเงียบกริบจนได้ยินเสียงลมหายใจของเขา โอเซฮุนแตะปลายนิ้วลงบนตัวอีกฝ่าย
แอบช้อนตามองก็เห็นคิมจงอินยกยิ้มมุมปากอยู่ก่อนแล้ว
ร่างหนาเดินเข้ามาใกล้เข้ามากขึ้นเรื่อยๆ
แต่โอเซฮุนหยุดการกระทำของคิมจงอินไว้ด้วยปลายเท้าของตัวเอง ก่อนมือทั้งสองข้างจะลูบไล้กล้ามเนื้อท้องลงมาถึงท้องน้อยอีกคน
ได้ยินเสียงคิมจงอินครางในลำคอ
แต่นั่นยังไม่เพียงพอสำหรับคนชอบเอาชนะแบบโอเซฮุนหรอก
เซฮุนปลดซิปกางเกงอีกฝ่ายอย่างเชื่องช้า
ช้อนตามองคิมจงอินไปด้วยในขณะที่มือก็สัมผัสความแข็งขืนด้านในพร้อมลูบไปมาอย่างแผ่วเบา
เขาอยากแกล้งคิมจงอินให้เหมือนตายทั้งเป็น
ต้องการคำขอโทษจากอีกคนที่ปากหนักเสียเหลือเกิน
“อยากให้ฉันทำอะไรล่ะ”
เสียงทุ้มหวานเอ่ย
ยิ้มมุมปากกลับไปหาคนที่ยืนอยู่
คิมจงอินจังท้ายทอยของเขาเอาไว้ก่อนก้มลงมาช่วงชิงริมฝีปากเขาไปเป็นของตัวเองอย่างรุนแรง
ดูดดึงและส่งลิ้นเข้ามาตวัดแกล้งเขาจนเซฮุนถึงกับต้องเบ้หน้าเพราะความเจ็บปวด
แต่เขาไม่ยอมแน่ ในเมื่อตอนนี้มือของเขาก็วางอยู่บนส่วนสำคัญของคิมจงอิน
เพราะงั้นโอเซฮุนจึงแกล้งอีกคนด้วยการบีบเคล้นมันแรงๆราวกับอยากให้มันแตกละเอียด
ลำตัวของคิมจงอินบดเบียดเข้ามาใกล้เขามากขึ้น
ในขณะที่คนผิวสีก็ถอนริมฝีปากออกไปแล้ว
“อย่างนายน่าจะรู้ไม่ใช่เหรอ”
เซฮุนยกยิ้มพอใจกับคำตอบที่ดูเหมือนยกยอเขาถึงแม้จะเป็นเรื่องไม่เป็นเรื่อง
เซฮุนดึงกางเกงอีกฝ่ายลงพร้อมชั้นในสีเข้มที่เริ่มเปียกแฉะเล็กน้อยจากน้ำหล่อลื่นที่อีกคนปล่อยออกมา
ดูท่าว่าคิมจงอินคงจะมีอารมณ์อย่างว่ามากพอสมควรแล้วมันถึงได้แข็งขืนเสียเหลือเกิน
“เห็นหน้าฉันแล้วอยากมากขนาดนี้เลยหรือไงกัน”
พูดจบริมฝีปากสีหวานก็ครอบครองแท่งร้อนอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว
โอเซฮุนตวัดลิ้นวนรอบส่วนปลายโดยมือทั้งสองข้างก็รูดไปมาอย่างชำนาญ
ดูดกลืนมันลึกขึ้นเรื่อยๆ ลึกเสียจนถึงคอหอยของเขาแล้ว แต่มันก็ยังไม่ถึงโคนเสียที
เพราะเป็นแบบนั้นก็เลยตัดสินใจถอดถอนริมฝีปากออกมาโดยไม่ลืมแอบปล่อยฟันคมให้ครูดลงกับผิวของมันไปด้วย
“อ่า...เก่งนี่”
เซฮุนทำมันซ้ำๆอยู่แบบนั้น
เสียงน่าเกลียดดังขึ้นลั่นห้องที่ ณ ตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้นนอกจากสิ่งของที่ผลุบเข้าออกอยู่ในปากของเขา
และเสียงครางต่ำของคิมจงอินที่ดูท่าว่าจะพอใจกับสิ่งที่เขากำลังมอบให้จนไม่อยากจะหยุด
เพราะสะโพกแกร่งน่ะเริ่มกระแทกกระทั้นสวนทางเขาเข้ามาเบาๆแล้ว
“อื้อ”
โอเซฮุนร้องเมื่อมันเข้ามาลึกเกินกว่าที่เขาจะรับไหว
ร่างหนาหยุดการกระทำก่อนดึงส่วนกลางลำตัวออกมาจากโพรงปากอุ่นร้อน
เซฮุนยกมือขึ้นมาเช็ดปากลวกๆก่อนจะถไลตัวลงนอนตามแรงผลักจากคิมจงอิน
มันแรงมากจนตัวเขาครูดกับผืนเตียง แต่ไม่เข้าใจตัวเองที่ไม่รู้สึกเจ็บ
กลับกันมันยิ่งทำให้ร่างกายเขาตอบรับและเพิ่มพูนอารมณ์มากขึ้นไปอีก
บ้าจริง
คิมจงอินกำลังจะทำให้เขาเป็นพวกซาดิสม์งั้นเหรอ
“ฉันเจ็บนะ-”
ยังพูดไม่ทันจบริมฝีปากก็ถูกครอบครองอีกครั้ง
ซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่แบบนั้นจนโอเซฮุนคิดว่ามันจะช้ำถึงได้เบือนหน้าหนีอีกฝ่าย
จงอินเห็นว่าเขาเริ่มเป็นฝ่ายอ่อนแอจึงยกยิ้มและผลุบตัวลงต่ำไปที่ชั้นในสีน้ำเงินของเขาแทน
ลิ้นร้อนตวัดเลียช่องทางของเขาจากภายใน
โอเซฮุนตัวสั่นสะท้ายแอ่นกายรับสัมผัสวาบหวิว
คิมจงอินใช้งานอวัยวะในปากนั่นได้อย่างดีเยี่ยม
มันตวัดอย่างรวดเร็วและรุนแรงจนเขาเกือบจะไม่ไหว
ก่อนจะต้องสะดุ้งเมื่ออีกฝ่ายสอดนิ้วเย็นๆเข้ามาอย่างรวดเร็ว
โอเซฮุนได้ยินเสียงปิดฝาอะไรสักอย่าง
เมื่อหันไปดูก็พบว่าคิมจงอินชโลมเจลหล่อลื่นไว้ที่นิ้วก่อนโยนหลอดมันมาข้างๆตัวเขา
ให้ตาย! คนอะไรจะมือไวขนาดนี้
“อื้อ...”
คิมจงอินไม่ถามไถ่เขาเลยสักนิดว่าการที่เจ้าตัวชักนิ้วเข้าออกด้วยความเร็วระดับนั้นมันจะทำให้เขาเสียงสะท้านไปถึงขนาดไหน
ใบหน้าโอเซฮุนบูดเบี้ยวไม่เป็นคน
ร่างกายของเขาก็ตอบรับก้านนิ้วอีกฝ่ายอย่างดีด้วยการตอดรัดและลำตัวก็ดีดดิ้นไปมา
ยิ่งคิมจงอินสอดใส่นิ้วเข้ามาอีกก็ทำเอาเขาไปไม่เป็น
จังหวะของผู้ชายคนนี้ไม่เหมือนกับคนอื่นๆที่โอเซฮุนเคยผ่านมา ยิ่งแฟนเก่าคนล่าสุดของเขายิ่งไม่ต้องพูดถึง
ไม่มีการเบิกทางหรืออะไรทั้งสิ้น เจ้าตัวเพียงแค่สอดใส่เข้ามา
กระแทกอยู่ไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยใส่ถุงยางทั้งที่โอเซฮุนยังไม่รู้สึกลึกซึ้งหรือผูกพันกับเซ็กซ์ห่วยๆพวกนั้นเลยสักนิด
“อ้ะ...อา..ตรงนั้น”
เสียงหวานเอ่ยครางแผ่วเบาเมื่อคิมจงอินงอนิ้วก่อนกระแทกเข้าที่เดิมซ้ำๆ
ร่างบางแอ่นจนสะโพกไม่ติดเตียง
ส่วนแข็งขืนที่อยู่ในกางเกงในคับพองแน่นจนเหมือนจะระเบิดออกมา
และดูเหมือนว่าคิมจงอินจะเห็นมัน
เจ้าตัวถึงได้ลูบไล้ส่วนนั้นของเขาเล่นผ่านเนื้อผ้าบาง
“อ้ะ...เร็ว เร็วอีก”
โอเซฮุนหลับตาแน่น มือทั้งสองข้างกำผ้าปูที่นอนจนมันยับยู่ยี่
ร่างกายสะดุ้งอีกครั้งเมื่อคมจงอินสอดนิ้วเข้ามาอีกนิ้ว ร่างหนากางมันออกในตัวเขาก่อนหมุนควงอย่างแรงจนเซฮุนร้องเสียงหลง
นี่มัน...อะไรกัน
“อะ...ไม่...ไหวแล้ว”
ดวงตาเรียวปรือขึ้นมาเหมือนคนหมดแรงทั้งที่ยังไม่ทันได้ปลดปล่อยเลยด้วยซ้ำ
คิมจงอินดึงนิ้วออกไปพลางดึงชั้นในของเขาออกไปและโยนมันไปราวกับเป็นของที่เกะกะสิ้นดี
ร่างหนาคลานขึ้นมาคร่อมทับตัวเขาเอาไว้ก่อนบรรจงมอบจูบหวานให้อีกครั้ง
พร้อมๆกับมือหนาที่แหกขาของเขาออกกว้าง
“เก่งแต่ปาก”
“อ้ะ...ว่าไงนะ!”
“นายน่ะ เก่งแต่ปาก”
โอเซฮุนคิ้วกระตุกเมื่อเสียงทุ้มเอ่ยแผ่วเบาที่ข้างหูของเขา
คำพูดสองแง่สองง่ามเล่นเอาเขาถึงกับฉุนกึก หมายความว่ายังไงที่โอเซฮุนเก่งแต่ปาก
คนอย่างเขาทำทุกอย่างได้และมันเพอร์เฟ็กต์สิ้นดี
คิดได้ดังนั้นมือบางจึงผลักอกอีกฝ่ายออกไปก่อนจะขึ้นนั่งลงบดเบียดช่องทางของตัวเองลงบนแกนกายอีกฝ่าย
“กล้ามากนะที่หาว่าฉันเก่งแต่ปาก!”
“งั้นก็ทำให้ดูหน่อย
ถ้าคิดว่าตัวเองเก่งทุกอย่างน่ะ”
คิมจงอินยังคงเจ้าเล่ห์จนเขาตามไม่ทันเสมอ
โอเซฮุนยกยิ้ม คลานเข้าไปหาอีกฝ่ายมากขึ้น
หมุนตัวเพื่อหันสะโพกไปทางอีกฝ่ายก่อนแหวกสะโพกขาวของตัวเองออกช้าๆ
นิ้วเรียวถูกดูดดึงด้วยปากของเจ้าของ
ก่อนที่เซฮุนจะส่งมันเข้าไปที่ช่องทางด้านหลังด้วยตัวเอง
ผินใบหน้าไปทางอีกคนที่กำลังมองเขาด้วยรอยยิ้มพอใจ ใช่
มันบ้าบิ่นสิ้นดีที่โอเซฮุนคิดจะยั่วอีกคนด้วยการช่วยตัวเองให้คิมจงอินดู
แต่ก็ดูเหมือนมันจะได้ผลล่ะนะ
“อ้ะ...อา คิมจงอิน”
เสียงหวานครางเรียกชื่ออีกฝ่าย
เร่งนิ้วของตัวเองให้เร็วขึ้นจนได้ยินเสียงเฉอะแฉะ
ก่อนในหัวจะคิดแกล้งอีกคนด้วยการโน้มใบหน้าลงไปครอบครองแกนกายคิมจงอินเอาไว้
ดูดกลืนมันเข้าออกราวกับเป็นขนมที่เขาแสนจะโปรดปราน
ส่งเสียงร้องอื้ออึงจากลำคอเพราะช่องทางด้านหลังถูกคิมจงอินสอดก้านนิ้วเรียวเข้ามาเพิ่มอีกคน
และมือของเขาก็ถูกดึงออกมาและโยนทิ้งไป
เพราะคนผิวสีที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่นั่นเป็นฝ่ายจัดการเขาเองกับมือ
“อื้อ...”
โอเซฮุนท้าวแขนสองข้างลงกับเตียง
คิมจงอินฟาดมือลงกับสะโพกเขาหนึ่งครั้งก่อนเจ้าตัวจะลุกขึ้นจนแท่งร้อนหลุดออกจากปากเขาจนเกิดเสียง
โอเซฮุนรู้สึกว่าอีกฝ่ายกำลังคุกเข่าอยู่ข้างหลัง ดวงตาปรือ
แผงอกกระเพื่อมขึ้นลงเพราะอัตราการหายใจที่เพิ่มขึ้น
คิมจงอินจับสะโพกเขาก่อนแหวกมันช้าๆ
พร้อมกับถูไถส่วนปลายของตัวเองเล่นเพื่อแกล้งเขา โอเซฮุนกัดริมฝีปากแน่น ก่อนจะเป็นฝ่ายกดสะโพกรับความคับแน่นนั่นด้วยตัวเอง
และเขาก็ต้องตกใจเมื่อคิมจงอินสวนทางกับเขา
จนช่องทางด้านในอึดอัดแทบบ้าเมื่อมันเข้ามาหมด
ก็นะ...นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของโอเซฮุนเสียหน่อยจะมันจะเจ็บปางตาย
อย่างมากก็แค่จุกเท่านั้นเอง
“อา...”
คิมจงอินครางเสียงต่ำและค้างร่างกายเอาไว้
จับสะโพกขาวมั่นก่อนดึงสะโพกนั่นออกและดึงมันกลับมาพร้อมสะโพกแกร่งที่กระแทกกระทั้นสวนเข้าไปอย่างรุนแรง
โอเซฮุนเบ้หน้าเมื่อส่วนนั้นเข้ามาลึกจนน่าจะถึงอวัยวะภายในแล้ว ร่างบางสั่นสะท้าน
แขนที่เคยท้าวกับเตียงอยู่ไดทรุดลงไปจนใบหน้าถูไถกับเตียงที่เต็มไปด้วยกลิ่นสะอาดสะอ้านของจงอิน
“อ้ะ...อา...”
ให้ตาย
เขาไม่เคยผ่านบทรักที่ร้อนแรงและน่าจดจำเท่านี้มาก่อน คิมจงอินหลอกในเขาทรมาน
ก่อนเชือดเฉือนด้วยสัมผัสที่เล่นเอาเกือบตาย ดูท่าว่าเรื่องที่ยัยผู้หญิงชมรมแม่บ้านนั่นพูดจะเป็นเรื่องจริงทั้งหมด
ยิ่งเมื่อเขาได้สัมผัสด้วยตัวเองมากขนาดนี้ก็อดพูดไมได้เลยว่ามันยิ่งกว่าดีเสียอีก
โอเซฮุนสะท้านอีกครั้งเมื่อมือหนาเอื้อมผ่านสะโพกเขาอ้อมมาด้านหน้า
คว้าเอาส่วนนั้นของเขาไปไว้ในครอบครองก่อนรูดมันเล่นและบีบเคล้นอย่างแรง
คนตัวขาวร้องเสียงหลงเมื่อตัวเองถูกรุกรานจากทั้งด้านหน้าและด้านหลังจากคนๆเดียว
บวกกับที่คิมจงอินใช้นิ้วให้เมื่อกี้ เล่นเอากายบางสั่นกระตุกและปลดปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาอย่างรวดเร็ว
“อ้ะ...อ๊า จง...จงอิน”
โอเซฮุนพร่ำร้องไม่เป็นภาษา
ปล่อยตัวเองหมดแรงแต่ยังต้องค้างสะโพกเอาไว้เพาะดูท่าว่าคิมจงอินจะอึดและทน
เขากัดปากแน่นเมื่อความเสียวซ่านกลับมาอีกครั้งจากการปลุกเร้าด้วยมือของคิมจงอิน
“สรุปอย่างได้คำขอโทษ...หรืออยากได้ฉัน”
“คำขอโทษ อื้อ!”
“งั้นฉันจะถือว่าเรื่องคืนนี้ทั้งคืน
เป็นคำขอโทษของฉันแล้วกัน”
“นายจะบ้าหรือไง!”
“ดูท่าร่างกายนายจะชอบมันไม่ใช่หรือไงกัน”
“อ้ะ...จงอิน เบาๆหน่อยสิ”
“อา...เซฮุน”
คนผิวสีเร่งจังหวะ
มือหนาจับสะโพกของเขามั่นแล้วตั้งใจกระแทกกระทั้นเข้ามาเต็มที่
โอเซฮุนหลับตาและเชิดหน้าคราง คิมจงอินเด็ดเป็นบ้า
เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมคยองซูถึงเตือนนักหนา เพราะคิมจงอินไม่ใช่แค่อันตราย
แต่ผู้ชายคนนี้คือนักฆ่าที่หลบหนีตำรวจได้อย่างแนบเนียน ทั้งลึกลักและน่าค้นหา
แถมยังร้อนแรงและควรค่าแก่การถวายตัว
ก่อนที่โอเซฮุนจะได้รู้ตัว
หมาป่าก็ตกบ่วงพรางของราชสีห์และถูกฉีกเป็นชิ้นๆไปเสียแล้ว...
ร่างหนาเอ่ยเรียกชื่อเขาข้างหู
คว้าเอาใบหน้าโอเซฮุนเข้าไปประกบจูบจากทางด้านหลัง ก่อนน้ำอุ่นร้อนจะฉีดเข้ามาภายในจนโอเซฮุนต้องร้องอื้ออึงเพราะอยากจะทักท้วงอีกฝ่ายที่ไม่ยอมใส่ถุงยางเสียก่อน
คิมจงอินถอนริมฝีปากออกไป พร้อมกับส่วนล่างที่เคยเชื่อมติดกันจนเหมือนเป็นคนๆเดียว
คนตัวบางหมุนตัวกลับมา
เจ็บช่องทางด้านหลังเป็นบ้าแต่ร่างกายกลับเรียกร้องมันมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ
โอเซฮุนพุ่งตัวเข้าหาคนที่บ้ายตัวเองไปนั่งพิงปลายเตียง นั่งทับลงบนหน้าท้องแกร่ง
ส่งริมฝีปากตัวเองไปให้อีกคนรุกล้ำอีกครั้งและอีกครั้ง
เราผละออกมามองหน้ากันก่อนที่จะถูกสายตาคมดูดดึงเข้าหาและเชื่อมต่อกันด้วยริมฝีปากอีกครั้ง
“เซฮุนนา...” เสียงทุ้มเอ่ย
พร้อมมือหนาที่สะกิดยอดอกของเขาไปมาเล่นเอาร่างบางต้องหลับตาและคว้าไหล่อีกคนไว้มั่น
“...ขึ้นให้พี่หน่อยสิครับ”
อ่า...คิมจงอินไม่ธรรมดาจริงๆด้วยสินะ
J
มีต่อจ้า http://writer.dek-d.com/jeuleis/story/viewlongc.php?id=1425620&chapter=3
เซฮุนนา ขึ้นให้พี่เขาหน่อยสิครับ.... กีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ><
ตอบลบ